Relaxen aan het Lake Malawi

De route van Lichinga naar Meponda

Lake Malawi

Met uitstel van 1 dag zijn we dan vanmorgen toch op pad gegaan naar Lake Malawi. Na een nogal beroerde nacht met 2x stroomuitval, waarop de waakhond Kalubai zijn taak perfect uitvoerde door te gaan blaffen en janken toen dus ook de buitenverlichting er mee stopte, was eerst een stevige bak koffie noodzakelijk. Omdat we nu de Toyota Prado weer konden gebruiken zou voor ons de reis een stuk comfortabeler worden. In de Toyota Hilux moesten er anders twee achterin op de matras en gezien de kwaliteit van de weg (of liever gezegd het gebrek daaraan) was dat wel zo prettig. En het is uiteraard veel gezelliger zo. De Hilux kon deze dagen dan mooi door hun Australische vriend Andrew gebruikt worden. Die wacht ook al weken op reparatie van zijn auto. Andrew is tevens mede eigenaar van de stek in Meponda aan het meer van Malawi, zodat we elkaar weer fijn konden helpen.

De plaatselijke motorclub? Chinese kloon van een bekend Honda motorblokje...

In Lichinga de auto volgetankt bij het tankstation van Amerikaan Keith waar het volstond met brommertjes/lichte motorfietsen die je hier heel veel ziet. Hij zijn een soort inferieure Chinese klonen van de Honda SS50 die ik eind jaren 70 had.

Elk weekend 'koningsdagmarkt' in Lichinga...

We gaan Lichinga uit, waar elk weekend wel een koningsdagmarkt lijkt te worden gehouden en dan links af de borden Meponda volgen, dat aan Lake Malawi ligt. Meteen is het over met de verharde weg en hobbelen we vrolijk langs allemaal dorpjes. Naarmate de weg slechter wordt, wordt het landschap mooier en heuvelachtiger. Het laatste stuk gaat door het bos en uiteindelijk konden we het meer zien. De prachtige en eveneens erbarmelijke weg eindigt in het dorpje Meponda aan het meer. Daar gaan we rechtsaf richting het strand. Van een weg is nu echt geen sprake meer. We stuiteren over rotsblokken die overwoekerd zijn door de begroeiing. Volgens Frank leidt het pad echt ergens heen. Uiteindelijk parkeren we onder een immense boom en kunnen niet verder met de auto.

Kerkje langs de weg naar Meponda

Mooi uitzicht onderweg

Een Baoba, ook wel 'upside down tree' genoemd.

Ons kampement ligt nog zo'n 500 meter verderop. Gelukkig ligt er een kano, waarop we Els hijsen met haar krukken en alle spullen. Alles moesten we mee nemen, want in het dorp is nagenoeg niets te koop en water en stroom hebben we niet. Dit wordt een echt bushcamp weekend. Frank duwt de kano en wij sjokken over het strand. Uiteindelijk bereiken we de hutjes/huisjes van Andrew.

Els wordt tezamen met alle bagage in een kano gehesen en door Frank naar ons kampement gebracht.

Hier zullen we ons de komende twee dagen prima vermaken.

Ons nachtverblijf

Het is nèt niet buiten op het strand slapen...

Ons overdekte 'terras'.

Het nachtverblijf voor Frank, Sandra en Judah

Luxe toilet (stond gelukkig wel een wc-pot in).

De douche (nergens voor nodig, tegenover ons is het meer).

Hier zijn we nu wel aan toe...

Laten we vooral hopen dat John de Mol dit nooit ontdekt en er een van zijn idiote programma's gaat maken. Dit is zo ongerept en puur. Geen mens komt hier voorbij, dit is het ultieme onthaasten. We kunnen ons goed voorstellen dat deze plek favoriet is bij Frank en Sandra. En ook bij Judah; zon, zand en water, wat wil je als driejarige nog meer? Er is een centraal hutje met iets wat als keuken dienst doet (er wordt op houtvuur gekookt), waar ook een overkapping is en je dus altijd in de schaduw kunt zitten. Achterop het strand zijn twee slaaphutten: muurtjes met een dak erop, waarbij de 'vensters' bestaan uit muskietengaas. Wij zullen in een van deze hutten slapen. Er staat een twee- en een eenpersoonsbed in en vanaf je bed heb je uitzicht op het meer.

Uitzicht op de keuken

Iets hoger is nog een huisje waar Frank, Sandra en Judah slapen. Nadat we ons hebben geïnstalleerd is het relax-tijd en trekken Frank en ik een Mozambikaans biertje open. Dat is nu tenminste nog koel. Het meer lonkt en Frank geeft met Judah het goede voorbeeld. De dames doen een middagdut(je) en ik besluit ook dat het tijd is voor wat verkoeling. Het is werkelijk heerlijk. Zo moet het paradijs toch zo ongeveer zijn geweest! Judah heeft de grootste lol en krijg er geen genoeg van om een bamboestokje naar elkaar over te gooien. Hij gooit met een verbluffende precisie voor een driejarige.

De vissers halen hun netten leeg; een slechte vangst vandaag...

Het is heerlijk weer en een stuk warmer dan in Lichinga. Ook een stuk vochtiger en dus benauwder. Maar wat genieten we van de rust. Een betere plek om te onthaasten is er niet. Tegen het eind van de middag gaan Frank en Sandra de 'keuken' in. Dat is ook een avontuur op zich: koken op een houtvuur. En je moet op tijd beginnen, want je wilt wel voor het donker aan tafel zitten. Dat lukt prima en we laten ons de maaltijd uitstekend smaken onder het genot van het uitzicht op het meer en de prachtige luchten die de ondergaande zon veroorzaakt.

Frank bezig aan een verre voorloper van de Boretti

Koken op zo'n apparaat is een ware kunst. Respect!

We lieten het ons goed smaken.

Na het eten is het al snel donker. En dan bedoel ik ook donker. Bijgevolg kunnen we genieten van het houtvuur op het strand, dat de guard (die heeft Andrew hier ook) al is klaar gezet. Hier kan geen Center Parcs aan tippen. This is the real deal. In de verte zien we de bliksem aan de overkant van het meer in Malawi. Het onweer zal ons echter niet bereiken. Om een uur of kwart over acht vinden we het wel bedtijd. De warmte verhindert ons echter om snel in slaap te vallen, dus het wordt wederom een onrustige nacht.

De zon gaat bijna onder

En de lucht wordt steeds mooier

Frank in (één van) zijn element(en): vuur