Voedselhulp inkopen

De meeste Mozambikanen in de provincie Niassa leven ver beneden het bestaansminimum en hebben vaak maar 1 of hooguit 2 maaltijden per dag. Die maaltijden zijn dan vaak niet meer dan goedkope maispap (nsima). Niet erg voedzaam en geen vitaminen en mineralen. Het vult slechts de maag. Niet voor niets wordt Niassa ook wel de 'vergeten provincie' genoemd. Vanuit de hoofdstad Maputo - zo'n 2350 km naar het zuiden - is er totaal geen aandacht voor dit gebied. Corruptie speelt ook een grote rol, een van de voornaamste redenen waarom ontwikkelingshulp vanuit westerse landen niet werkt. Dat verdwijnt toch in de verkeerde zakken (zie artikel in het NRC: Red Afrika, draai die geldkraan dicht).

Ligging van Lichinga (Niassa) t.o.v. de hoofdstad Maputo

Doordat er gisteren een gift ten behoeve voedselhulp was binnen gekomen, gingen Frank en ik vandaag wederom naar de markt. Eerst die waar we dinsdag ook al waren, omdat ze daar het meeste hebben. Daar zijn ze echter wel duurder, dus gingen we ook naar een markt buiten het centrum van de stad.

Markt - het kan ook in de open lucht, zonder kraampjes

Veelal zelf verbouwde groenten worden aangeboden

Zoete aardappelen te koop

Spullen vervoeren doe je op je hoofd. Links de fietsenwinkel.

Er is hier geen Partij voor de Dieren...

Onderweg zijn we ook nog even wezen kijken hoe het stond met de double cab auto van Frank en Sandra die al weken bij de monteur ter reparatie stond. Ik keek mijn ogen uit. Dit was dus een Mozambikaans garagebedrijf. Het leek meer op een sloperij, c.q. autokerkhof. Overal stonden hele en halve auto's door elkaar. Van die van Frank en Sandra was de voortrein rechts gedemonteerd. Op de terugweg uit de bush was een paar weken geleden eerst de versnellingsbak ter ziele gegaan, maar dat was al gerepareerd, en later de differentieel rechts voor. Die was dus gedemonteerd en lag buiten al weken op een tafel slechts afgedekt met een oude motorkap. Aan plannen doen ze niet, dus elk vriendje dat voorbij komt krijgt voorrang. Dus moet je er bovenop zitten: steeds er langs gaan en bellen, bellen, bellen, maar natuurlijk wel vriendelijk blijven. Dat is 'the Mozambican way of life'... Diep respect krijg je ervan voor Frank en Sandra, wat een geduld! Er is wel een 'officiële' Toyota dealer, maar als je hem daar brengt ben je veel meer geld kwijt en bestaat de kans dat hij toch gewoon inferieure Chinese onderdelen monteert. Of - erger - originele onderdelen van jouw auto daar mee vervangt...

Garage? Autokerkhof? Sloperij?

Daar ligt de differentieel dan, 'veilig' buiten op een tafel onder een oude motorkap.

Ondertussen was Els aan de slag gegaan om allerlei naaiklusjes te doen waar Sandra al heel lang niet aan toe kwam. Al met al dus een vruchtbaar dagje. Na de heerlijke lasagne schotel van Sandra vonden we het wel tijd om een spelletje Dominion (ja Sjoerd, die hebben we mee genomen!) te doen. Tussendoor nog even gezellig geskyped met Laurens, Christiaan en Marit.

Els is hard aan het werk met allerhande naaiklusjes

's Avonds Skypen met Laurens, Christiaan en Marit